Superwoman, flamingo’s en kant. Niet het eerste waar je aan denkt bij stomazakjes

Door Else Tilman

Superwoman, flamingo’s en kant: misschien niet de eerste dingen die in je opkomen als je denkt aan een stoma. Toch zijn deze prints en vele andere te vinden op de handgemaakte stomazakjes van de Amerikaanse Heather Matson (36). Toen ze er vorig jaar achter kwam dat ze dikkedarmkanker had en een stoma kreeg, ging ze niet bij de pakken neerzitten. Inmiddels verzend ze haar ontwerpen over de hele wereld naar mensen van alle leeftijden.

“Twee jaar geleden dacht ik voedselvergiftiging te hebben,” vertelt Matson openhartig. Ze moest plotseling veel overgeven en had last van misselijkheid, diarree en vermoeidheid. Weken gingen voorbij en de klachten bleven. “Ik ging maandelijks naar de dokter, die bleef zeggen dat het simpelweg een heftig geval was.” Na bijna een jaar werd er toch een onderzoek gedaan, waaruit bleek dat er duizenden kankerpoliepen in haar dikke darm zaten. “Ik was een uur verdrietig, daarna was ik vooral heel erg opgelucht: er was een dokter die in me geloofde, het zat niet in mijn hoofd!”

Een maand later werden haar volledige dikke darm en rectum verwijderd en kreeg Matson een stoma. “Toen ik wakker werd was ik omringd met dokters, zusters en familie. Ondanks de pijn was ik zo blij dat het voorbij was en dat het herstellen kon beginnen. Natuurlijk had ik ook wel een paar breakdowns, maar dat was vooral omdat ik het moeilijk vond om steeds een beroep te moeten doen op vrienden en familie.” Dat ze de rest van haar leven verder moet met een stoma, vind ze geen probleem. “Ik heb me er nooit voor geschaamd en ben er niet boos of verdrietig over geweest. Ik ben haar heel dankbaar: zonder haar had ik niet geleefd.” Liefkozend heeft Matson haar stoma Petunia genoemd, niet alleen omdat ze petunia’s mooi vindt. “Mijn opa, die inmiddels is overleden, had ook kanker en onderging op zijn dertigste dezelfde operatie. Hij leerde me veel over stoma’s en ik noemde zijn stoma altijd een bloem, omdat ik vond dat hij daar op leek. Toen ik hoorde dat ik ook een stoma zou krijgen wilde ik hem graag naar hem vernoemen.”

Gedurende haar herstel raakte ze geïnspireerd om stomazakjes te gaan ontwerpen, waarmee ze haar stoma kon decoreren en beschermen. Ze begon met de hand stofjes aan elkaar te naaien, iets wat ze nog nooit eerder had gedaan. Na de eerste paar ontwerpen hielp haar beste vriend haar een kleine naaimachine te kopen. Met vallen en opstaan leerde ze er steeds beter mee werken. Matson haalt veel steun uit een groep mensen die net als zij kanker hebben of hebben gehad. Toen ze hen de handgemaakte accessoires liet zien, werden ze meteen enthousiast. Het balletje ging rollen en sindsdien heeft Matson al honderden stomazakjes gemaakt, die ze de hele wereld over stuurt.

“Ik geloof er oprecht in een tweede kans heb gekregen om mensen te helpen. Niet alleen door stomazakjes te maken, maar ook door een vriend te zijn. Iemand met wie mensen kunnen praten, bij wie ze zich kunnen uiten en waar ze vragen kunnen stellen die ze niet aan anderen durven te stellen,” aldus Matson. Ze heeft een duidelijk doel voor ogen: “Ik wil mensen inspireren: wees trots op wie je bent en schaam je niet voor hoe anderen jou zien!”

Op www.facebook.com/stomapetunia lees je meer over Matson en haar stomazakjes.

%d bloggers liken dit: