Ans Boersma: ‘ik heb inmiddels het rijtje exen aan mijn CV toegevoegd’

In het zojuist verschenen nummer van Villamedia – het vakblad voor journalisten – schrijft Ans Boersma van zich af. Op 17 januari j.l. werd ze Turkije uitgezet en dat kun je als journalist in dat soort landen gerust de milde versie van een beroepsrisico noemen. Je kunt ook verdwijnen of in de bak belanden. Toch werd het groot nieuws omdat de uitzetting een gevolg bleek van een eentweetje van de Nederlandse overheid met die van Turkije. Turkije werd door Nederland op het spoor gezet van de ex van Ans Boersma die we in Nederland kennen als de Balie-terrorist, Abdulaziz al-H., de Syriër die in 2017 in De Balie werd herkend als terrorist. De AIVD ziet hem als ‘een zwaar geval’ maar Ans Boersma is, naar haar zeggen, totaal onwetend van dat deel van zijn verleden. Ze had een in januari al lang beëindigde relatie met hem. Zij wist van zijn strijd tegen Assad en dat maakte hem eerder een held dan misdadiger. Zij wist van zijn gevangenschap. Maar van andere, veel duisterder delen van zijn leven, stelt ze niets te hebben geweten. Van het tegendeel is in elk geval nog niet gebleken.

Het Openbaar Ministerie doet het voorkomen dat het anders is, ze wordt verdacht van valsheid in geschrifte, ze zou een Nederlands formulier zo – en niet naar waarheid – hebben ingevuld dat Abdulaziz al-H. er mee geholpen werd.

Boersma maakt het haarzelf niet makkelijker door én – in elk geval aanvankelijk – te twijfelen aan de verdenkingen tegen haar ex én te stellen er niets van te hebben geweten. Bij dat laatste gunnen we haar het voordeel van de twijfel maar bij dat eerste vertrouwen we toch vooral op de AIVD. Wordt Abdulaziz al-H. veroordeeld, dan zal Ans Boersma moeten leven met het idee dat ze misschien (te) naïef was. Dat is niet erg, het overkomt ons allemaal wel een keer. En vaak in de liefde.

Intussen ligt haar leven in puin, ze was als freelancer zelfstandige en haar opdrachtgevers wisten niet hoe snel ze afscheid van haar moesten nemen. Bij sollicitaties hoort ze nu: ‘We houden onze buik in’, ‘Ik twijfel niet aan je kunnen, toch ben ik voorzichtig met je’, ‘We weten niet wat er nog komt’, en ‘We moeten aan onze reputatie denken’.

Dat zal nog nog wel even zo blijven, haar ideaal om te kunnen leven en werken in Turkije is sowieso ver weg.

Ze heeft heel veel geleerd over het leven, de afgelopen drie maanden. En, zoals ze zegt: ‘Ik heb inmiddels het rijtje exen aan mijn CV toegevoegd.’