Belle van Heerikhuizen: ‘Dit is wat ik ben, wie ik ben.’

Belle van Heerikhuizen (1992) is regisseur met een grote liefde voor taal en muziek. Ze sloot haar regisseursopleiding af met een Ton Lutz Award. En in 2019 viel ze in de prijzen met het verpletterende zelfdodingsdrama Sweet Sixteen. In haar voorstellingen worden donkere thema’s op een lichte, menselijke en invoelbare manier benaderd. Vanaf oktober brengt ze samen met Orkater Alles komt goed, gebaseerd op De pest van Camus en dát – ja, toeval bestaat in coronatijden.

Hoe zien jouw werkzaamheden als regisseur er in deze tijden nu uit? Werk je veel vanuit huis?

“Nee, eigenlijk niet. Afgelopen week heb ik de hele week in het Amsterdamse Bos doorgebracht, waar we hebben gespeeld.”

Gelukkig is het zomer.

“Zaterdag hadden we twee voorstellingen, die beide in de stromende regen werden gespeeld.”

Oh boy. Wat gebeurt er dan?

“Dan trekt het publiek een regenpak aan en moeten de acteurs een beetje doorbijten.”

Daarna onder een warme douche. Maar fijn dat jullie met Orkater door kunnen spelen tot 2024: de structurele basissubsidie is behouden.

“Ja, maar het waren spannende tijden…”

Ben jij in dienst bij Orkater of word je per voorstelling ingehuurd?

“Ik ben niet in dienst. Maar er zijn sowieso niet zo heel veel mensen
in dienst, en zeker geen makers. Een jaar geleden ben ik bij Orkater terechtgekomen dankzij hun programma De Nieuwkomers. Daar hebben we voor gepitched, vervolgens hebben we met onze groep de voorstelling Ilias gemaakt en voorstelling gespeeld.”

Wie is ‘we’ in dit geval?

“Dat is Konvooi, een collectief met vijf jongens, acteurs, en ik.”

Dit is een fragment van een interview, geschreven door Marianne Verhoeven. Het volledige stuk staat in het augustus/september 2020 nummer van OPZIJ. Koop hier het complete nummer.

%d bloggers liken dit: