Waar stopt het succes van De Luizenmoeder? In de bioscoop?
Vorige week besteedden we aandacht aan De Luizenmoeder. Nadat de tweede aflevering bijna een verdubbeling van de kijkcijfers van de eerste opleverde) van 750.000 naar bijna anderhalf miljoen) deden we een gewaagde voorspelling voor – inmiddels j.l – zondag: 2 miljoen.
Wisten wij veel. Het werden er ruim 2,4 miljoen en dat zijn de directe kijkers. Die 750.000 directe kijkers naar de eerste aflevering werden in de zes dagen erna overtroffen door 844.000 terugkijkers. Een deel daarvan zal bij aflevering drie waarschijnlijk direct, op zondagavond, hebben gekeken. Maar we durven de stelling wel aan dat het totaal van aflevering drie de 3 miljoen overstijgt.
De Luizenmoeder is een verademing voor iedereen die, naast Zwarte Piet-, #MeToo- en wie weet nog heel andere -discussies, hunkert naar een gezonde dosis politiek-incorrect gedrag. Voor zover dat ontluisterend is: niemand maakt zich er schuldig aan maar (bijna) iedereen herkent het. Heel bijzonder.
Op de Facebookpagina van OPZIJ waren er – gelukkig weinig – reacties van vrouwen die het allemaal stuitend vinden. Tja, wat moeten we daarmee? We schrijven alleen op wat we zagen…
Uiteraard is het wachten nu niet alleen op de volgende afleveringen maar ook op de bioscoopfilm. Deel 1 en 2 tenminste. Dat kan de Nederlandse-filmindustrie wel weer eens gebruiken. Gooische Vrouwen gaf het goede voorbeeld en bereikte na de televisie ook een miljoenenpubliek in de bioscopen. Soof bewandelde de omgekeerde weg: eerst de film(s), daarna de televisieserie. Het eerste deel op televisie haalde 1,1 miljoen directe kijkers.