#MeToo in Egypte. Echt waar: mannen gaan achter de tralies en treden af.
Uit een rapport uit 2013 van de Verenigde Naties blijkt dat destijds maar liefst 99,3 procent van de Egyptische vrouwen een vorm van seksueel intimidatie of erger meemaakte. Maar inmiddels komt niet elke man daar zomaar mee weg. Recent kwamen twee vrouwen in het geweer tegen mannen wegens seksueel geweld. In februari veroordeelde een rechtbank een man tot een gevangenisstraf van drie jaar wegens het op straat onzedelijk betasten van een vrouw. De vrouw, de 23 jarige Rania Fahmy, werd in het land een instant heldin want ze pakte de man niet alleen juridisch aan, in videobeelden is te zien hoe ze hem direct lik op stuk gaf, sloeg met haar handtas en vervolgens met omstanders een burgerarrestatie deed.
Een andere vrouw die anoniem wil blijven deelde haar ervaringen per email met een groep andere vrouwen die de tekst vervolgens verder verspreidden. De man in kwestie is Khaled Ali, ooit (2012) presidentskandidaat en voor velen een icoon van de Egyptische revolutie in 2011. Door de mailcampagne werd zijn positie onmogelijk. Hij trad af als voorzitter van de Bread and Freedom Party én als advocaat van het Centrum voor Economische en Sociale Rechten (ECESR) waarvan hij eerder mede-oprichter was. Hij wilde met haar, destijds zijn medewerker, naar bed.
Het was pas in 2008 dat er in Egypte voor het eerste sprake was van een veroordeling wegens seksueel geweld op straat. De destijds 27-jarige Noha al-Ostaz sleepte hoogstpersoonlijk een man het politiebureau binnen die haar borsten had gegrepen. Pas toen haar vader erbij kwam was de politie bereid een proces-verbaal op te maken. De Egyptische media beschuldigden haar ervan het leven van de aanrander te ruïneren maar uiteindelijk werd hij tot drie jaar veroordeeld. Dat was en is een zeer zware straf die je in Nederland voor hetzelfde vergrijp niet zult krijgen. Die zaak wordt algemeen gezien als baanbrekend en de weg effenend voor andere vrouwen.