Het roer moet om bij de Alliantie Nederland Rookvrij. En wel nu
Er was – terecht – gisteren heel veel ophef rond de Alliantie Nederland Rookvrij vanwege het al eerder genomen besluit om de Stichting Rookpreventie Jeugd (TabakNee.nl) van de longartsen Wanda de Kanter en Pauline Dekker uit de Alliantie te zetten. Motivatie: ze vinden hen ‘te activistisch’.
Nieuwsuur maakte er gisteren een goed onderbouwd item van, u kunt het hier volgen. Achtergrond én een interview met Wanda de Kanter, één van OPZIJ’s meest invloedrijke vrouwen 2018, juist vanwege haar militante anti-rookstandpunten.
De koepel Alliantie Nederland Rookvrij is een samenwerkingsverband van 155 bedrijven, gemeenten, ziekenhuizen en artsenverenigingen. Voorzitter Floris Italianer, ook directeur van de Hartstichting, deelde De Kanter en Dekker eerder deze maand per brief mede dat hun de deur werd gewezen. Daarmee raken ze ook een forse subsidie kwijt.
Dit lijkt een typisch geval van actievoerders die stuiten op de hotemetoten van de gevestigde orde, vertegenwoordigers van de alliantie die meer ziet in ‘verbinden en draagvlak creëren’.
‘We zijn een paar keer verrast door publicaties; dit draagt niet bij aan het bereiken van onze doelen’, aldus Mischa Stubenitsky van het KWF.
‘Publicaties moeten bijdragen aan de strategie van KWF en de Alliantie Nederland Rookvrij. Het moet elkaar versterken’ volgens Floris Italianer, directeur van de Hartstichting en voorzitter van de Alliantie.
Er sterven, alleen al in Nederland, elk jaar ruim 10.000 mensen aan longkanker en in 85 procent van de gevallen is roken daarvan de oorzaak.
Wat moet je je dan voorstellen bij ‘verbinden en draagvlak creëren’ bij de bestrijding van iets dat niets meer of minder is dan een humanitaire ramp, in eigen land.
Wanda de Kanter en Pauline Dekker zien de gevolgen dagelijks in hun praktijk als longarts. De mannen van het KWF, de Hartstichting en het Longfonds maken de indruk het wel best te vinden als de oplossing er langs een jarenlange weg van geleidelijkheid lijkt te komen.
Rustig aan, vooral niet op tenen gaan staan, we zijn er pas tientallen jaren mee bezig en veel meer dan een half miljoen doden hebben we nog niet gezien.