Carin Gaemers: waar het om gaat
In de vorige OPZIJ schreef ik over Mevrouw Piël. Op 3 juli is zij overleden, 103 jaar oud. De laatste weken werd zij gelukkig weer omringd door de vrienden die haar zo dierbaar waren. Ze was net onvrijwillig verhuisd. Een drama, vanwege besmettingsgevaar vier dagen in volledige afzondering zonder telefoon of televisie.
Een jaarabonnement op OPZIJ (€ 47,50) met als cadeau Vitamin C + D3 t.w.v. € 42,50
€ 47,50€ 47,50Toevoegen aan winkelwagen
Een jaarabonnement op OPZIJ (€ 47,50) met als cadeau Saskia Noort’s boek ‘Hoe nu verder?’
€ 47,50Over liefde, feminisme, single-zijn en andere ontboezemingen Zeventien jaar lang schreef Saskia Noort columns voor de LINDA. over liefde, moederschap, daten...more→
€ 47,50Toevoegen aan winkelwagen
Hoewel zij haar bed niet meer uit kon, zag mevrouw Piël de zorgmedewerkers slechts enkele keren per dag wanneer zij snel de noodzakelijke zorg gaven. Voor de verhuizing waren extra medewerkers ingezet, maar die zaten de hele dag met de andere bewoners in de tijdelijke huiskamer. Op dag drie heeft Mevrouw Piël nog gedreigd in hongerstaking te gaan wanneer zij niet direct een tandenborstel en tandpasta zou krijgen. Ik bedoel maar.
Toen ik mevrouw Piël na vijf dagen weer mocht bezoeken, was direct duidelijk dat zij niet lang meer te leven had. Pas daarna kreeg zij de zorg die zij veel eerder had moeten krijgen, zoals fantastische verpleegkundigen die haar de laatste twee weken met respect en warmte 24 uur per dag hebben verzorgd.
Dit is een fragment van de column van Carin Gaemers. Het volledige stuk staat in het augustus/september 2020 nummer van OPZIJ. Koop hier het complete nummer.