Uit-de-schaduwkabinet: OPZIJ doet een voorzetje

Als er iets opvalt aan de verkiezingslijsten, dan is het wel de toegenomen diversiteit bij nagenoeg alle partijen. En ook nog vier vrouwen aan kop bij de gevestigde partijen, een unicum voor ons ons conservatieve landje. Dat lijkt op zich goed nieuws, maar stel dat de VVD ondanks een groot aantal blunders vanuit demissionaire status toch weer de grootste partij wordt, dan krijgt Mark Rutte het weer voor het zeggen.

De aanbiedingen van OPZIJ

En zonder daar inhoudelijk op in te willen gaan, is er één opmerking van hem bij de samenstelling van Rutte III die nog steeds pijnlijk in onze oren na-echoot, Zo zei hij over het opvallende gebrek aan vrouwelijke ministers en staatssecretarissen van de VVD: “Ik had er graag meer willen hebben. Maar uiteindelijk geldt: we gaan voor de beste mensen. Het is wat het is.”Hij meende dat hij moest kiezen tussen kwaliteit óf voor meer vrouwen in zijn nieuwe kabinet.

Met als resultaat: Rutte III kent zes vrouwen op een totaal van zestien ministers. Waarbij de VVD slechts één vrouw levert van de totaal zes ministers. Edith Schippers, de voormalige VVD-runner-up die uit de politiek stapte voor de verkiezingen van 2017, reageerde gebeten in de Volkskrant: “Het argument dat ze er niet zijn is echt flauwekul. Het moet en kan anders. Blijkbaar is ervoor gekozen niet goed genoeg te zoeken. Als je uitkomt op een kabinet met veel meer mannen, heb je niet de besten geselecteerd.” Partijgenoot en VVD-icoon Neelie Kroes is het daarmee eens. “Het kan niet zo zijn dat de liberale VVD één vrouwelijke minister levert. En of dat nog niet genoeg was, zei Mark: ‘Ik ga voor kwaliteit.’ En dan zie je dat stel op het bordes staan en denk je: dit hoeven we toch niet serieus te nemen?” aldus Kroes in gesprek met de Volkskrant.

Klein clubje

Misschien zit de kern van het probleem wel in wat Rutte zei vlak na het aantreden van zijn nieuwe regering: “Uiteindelijk is het clubje waaruit je politici rekruteert voor dit type baan heel beperkt.”Dit is een heel particuliere en vreemde opvatting. Juist van iemand die zelf ook in het bedrijfsleven – Unilever – ervaring heeft opgedaan, zou je mogen verwachten een iets bredere blik te hebben op het samenstellen van een goed werkend team, wat een kabinet uiteindelijk gewoon is.

En zoals is gebleken: zijn rekruteringsmethode is geen recept voor succes. In zijn inmiddels demissionaire kabinet vielen de stuntelende mannen over elkaar heen uit de boot, waarbij een enkeling zich nog net al watertrappelend aan de rand kon vasthouden. Wij stellen daarom het volgende voor. Zeker gezien de flinke crisis waarin we ons momenteel bevinden wordt het de hoogste tijd om de allerbeste mensen, de beste managers op de juiste plekken neer te zetten. En dat zijn niet per definitie de trouwste partijleden, de loyalisten die als beloning een plaatsje mogen opschuiven: van Kamer naar kabinet. Maar kijk gewoon eens buiten het Binnenhof, buiten je eigen partijgrenzen.

We doen vast een voorzetje op persoonsniveau, wij kunnen ‘ze’, die goede vrouwen, namelijk makkelijk vinden. En natuurlijk ook goede mannen, want we willen niet dezelfde fout maken. We gaan overigens dwars door de partijen heen met onze keuzes, want de beste mensen zijn de beste mensen. Het goede nieuws is dat de Kamer dan ook kan doen waarvoor ze in leven is geroepen: het controleren van de regering.

We gunnen Mark Rutte na deze intensieve periode met zijn drie kabinetten dan ook een welverdiende rust. Om daarna weer met frisse moed aan iets moois op het wereldtoneel te beginnen.

Minister-president: Lilianne Ploumen, het is gewoon tijd voor een vrouwelijke premier en deze politiek gepokte en gemazelde diehard met zachte tongval.

Buitenlandse Zaken: Sigrid Kaag, we gunnen haar deze plek van harte, dan kan ze doen waar ze het allerbeste in is en is ze vooral verlost van de matig presterende communicatie-afdeling van D66, die haar mooie cv en imago in rap tempo aan het verkwanselen is.

Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking: Nelke Manders, runt als directeur van Artsen zonder Grenzen nu een organisatie met wereldwijd 11.000 mensen en weet als geen ander welke problemen er zijn op te lossen.

Justitie en Veiligheid: Marietje Schaake, de voormalig Europarlementariër verruilde Brussel voor Stanford en kan als directeur van het Cyber Policy Center de leemte aan kennis op het gebied van digitale veiligheid dichten en beschermt ons land in digitale tijden.

Benieuwd naar de rest van het Uit-de-schaduwkabinet? Het volledige stuk staat in het februari/maartnummer van OPZIJ. Koop hier het complete nummer.

%d bloggers liken dit: