De Reismeiden dwalen door Dalmatië
De steden zijn vrouwvriendelijk, de mensen aardig en er is veel moois te zien. Het valt goed te begrijpen waarom Kroatië een toeristische allemansvriend is.
Omstreeks middernacht bestel ik een broodje gegrilde kip in een snackbar downtown Sibenik. Een stel meiden heeft voor miij de onbegrijpelijke menukaart vertaald. Zij happen begerig in hun torenhoge hamburgers. Ik ga met mijn broodje verpakt in krantenpapier zitten op een stenen muurtje. In het smalle steegje waarvan er talloze zijn in de autovrije binnenstad, is het best druk. Maar geen vervelende opmerkingen of starende mannenogen. Er hangt een zachtaardige sfeer. Ik vraag me af of er een vrouwvriendelijker stad denkbaar is. Net heb ik mijn eerste uren in Kroatië doorgebracht. Ik dwaalde door de witte geplaveide straten van Sibenik, onder stenen bogen door, langs de haven over de boulevard en door het donkere stadsplantsoen. Ik voel me volkomen op mijn gemak. Zelfs ’s nachts in deze vreemde stad aan de Adriatische kust, en dat is toch vrij uniek.
Eerste elektrische stadslicht
Ik was op weg gegaan om een historische lamp in het donker te zien branden. Want eerder die middag had een stadgids verteld dat Sibenik, als eerste Europese stad in 1895 elektrische straatverlichting kreeg op wisselstroom. Vóór wereldsteden als Parijs en Londen en New York. De gids glom van trots terwijl ze in de hoofdstraat wees op de ovalen glazen hanglamp boven haar hoofd. Daaruit scheen voor
het eerst licht; de hele stad liep uit om dit wonder te aanschouwen. De volgende dag, tijdens een bezoek aan de magnifieke watervallen in het Krka National Park, zal ik horen dat de straatverlichting te danken was aan stroom die hier werd opgewekt door de eerste waterkrachtcentrale van Europa.
Ik kan met goed voorstellen dat die eerste straatverlichting letterlijk een stralend lichtpunt was in de turbulente geschiedenis van deze Kroatische stad. De pest bijvoorbeeld, sloeg hier in de zeventiende eeuw keihard toe, waardoor tweederde van de inwoners stierf. Dat was
nog buiten de aanvallen gerekend van Venetiaanse, Turkse, en Hongaarse invallers, waaronder de stadsbewoners door de eeuwen heen te lijden hadden.
Lees verder in OPZIJ