In de Babyboomer-special van OPZIJ: Vrouwen kwamen samen om ervaringen uit te wisselen in vrouwenpraatgroepen, kregen karatelessen of namen het initiatief om een eigen café te openen.
Veel vrouwencollectieven ontstonden in een vrouwenhuis. Bijna elke grote stad in Nederland had er
één in de jaren zeventig. Destijds was er in Nederland (net als nu) een woningcrisis. Kraken was de manier om een locatie te krijgen voor activistische initiatieven. Het Vrouwenhuis aan de Herengracht in Amsterdam, in 1973 gekraakt door het Vrouwen Krakerscollectief, was zo’n plek.
De vrouwenhuizen waren broedplaatsen voor verschillende initiatieven.
Vrouwen kwamen samen om ervaringen uit te wisselen in vrouwenpraatgroepen, kregen karatelessen of namen het initiatief om een eigen café te openen. Vanuit de vrouwenhuizen ontstonden ook verschillende collectieven, ieder met een eigen doel of thema. Informatie werd verspreid via Vrouwenkranten, ‘met de hand gestencild: voor 35 centen’. Naast artikelen en ervaringsverhalen was er in de Vrouwenkrant ook ruimte voor poëzie, gedichten en proza. Op oudejaarsavond in 1973 proostten vier vrouwen niet alleen op het nieuwe jaar, maar ook op een nieuwe uitgeverij. In het Amsterdamse Vrouwenhuis ontstond uitgeverij De Bonte Was. De oprichters wisten als geen ander hoe cruciaal de media waren in het verspreiden van hun feministische ideeën. Ze waren niet alleen creatief maar ook inventief: met een oude stencilmachine en een stapel papier gingen ze aan de slag.
LEES VERDER IN OPZIJ