In de Babyboomer-special van OPZIJ: ‘De horror uit The Exorcist is volgens mij terug te brengen tot de angst voor een veranderende tijd, waar vrouwenrechten en seksuele vrijheid in opkomst waren.’
Gwyneth Sleutel: We moeten niet vergeten dat The Exorcist is gemaakt tegen de achtergrond van de feministische revolutie. Ervan uitgaande dat films een spiegel zijn van de tijdsgeest en horrorfi lms de angst van een samenleving articuleren, kunnen we de ophef rondom The Exorcist beter begrijpen. De horror uit The Exorcist is volgens mij terug te brengen tot de angst voor een veranderende tijd, waar vrouwenrechten en seksuele vrijheid in opkomst waren.
Met de demoon als verbeelding voor het radicale feministische geluid uit de jaren 70. Dat was voor velen namelijk pas echt eng. En dat raakt precies in de kern van wat het concept van de monsterlijke
rouw inhoudt. Zij is iemand die zorgt voor oproer en verstoring en tegelijkertijd weerspiegelt zij menselijke angsten. Het is waarschijnlijk ook niet voor niets dat begin jaren 70 juist horrorfilms sterk in opkomst waren. Denk ook maar eens aan Carrie (1976), waar het schuchtere tienermeisje vernederd wordt door haar klasgenoten nadat zij publiekelijk haar eerste menstruatie ervaart. Geladen door emoties ontwikkelt zij – in eerste instantie nog oncontroleerbare- bovennatuurlijk krachten waarmee zij haar pestkoppen uiteindelijk een lesje leert. Het monsterlijke geeft Carrie haar macht terug en zo laat de fi lm zien dat het worden van een vrouw niet gepaard hoort te gaan met publieke vernedering maar met empowerment en kracht. Of denk aan de film ISpit on Your Grave (1978), waar het hoofdpersonage Jennifer op brute wijze vernederd en verkracht wordt, maar zichzelf uiteindelijk bij elkaar raapt en op een zwijgzame wraaktocht gaat om haar verkrachters te laten boeten voor hun daden.
LEES VERDER IN OPZIJ