In de Babyboomer-special van OPZIJ: Niet-nette mensen waren er ook, natuurlijk. Die waren dan niet getrouwd maar ‘deden’ het toch…
Voor de jonge vrouwen van vandaag, van wie een – gelukkig heel klein – deel zich ervan afkeert, is het schier ondenkbaar: ooit was de pil er niet. En dat is niet eens zolang geleden, dat behelpen, op alle mogelijke en onmogelijke manieren om maar niet zwanger te worden en toch te vrijen. Want in de jaren ’50 was ‘seks’ gericht op voortplanting, althans die van ‘nette’ mensen. Niet-nette mensen waren er ook, natuurlijk. Die waren dan niet getrouwd, ‘deden’ het toch en regelmatig werd er dan ook iemand zwanger, ongewenst heette dat dan.
Maatschappelijk zo mogelijk nog meer ongewenst, een schandaal. Moeder en kind deugden dan niet. Wat kon je doen? ‘Gedwongen’ trouwen, een ‘moetje’. Een illegale abortus. Of je kind geboren laten worden en dan maar afstaan. Een enkeling durfde het aan: alleen en ongehuwd je kunt opvoeden. En toen was er de pil. Vrijen zoveel als je wilde zonder zwanger te worden, je moraal bepaalde je zelf wel. Vanaf 1972 in het toenmalige Ziekenfonds maar daarna ook weer regelmatig niet want elk jaar werd wat er in het Ziekenfonds volledig vergoed werd opnieuw beoordeeld. Moest er worden bezuinigd, dan lag de pil bovenop de stapel.
LEES VERDER IN OPZIJ