In de nieuwe OPZIJ: Dossier Social media, stress en burn-out
Met bijdragen van Sheila Sitalsing, Anne Elzinga, Ruth Smeets en de redactie
Ruim een maand geleden vroeg OPZIJ haar lezers mee te werken aan een online-onderzoek naar het gebruik van social media. De uitkomst is één onderdeel van ons dossier dat bestaat uit meerdere bijdragen, van meerdere medewerkers.
Het zal u vast niet verbazen dat het gebruik van social media door OPZIJ-lezers (in positieve zin) afwijkt van het Nederlands gemiddelde.
Hier wat citaten uit de diverse onderdelen van het dossier:
Sheila Sitalsing, in haar column:
‘Vroeger was ik een kuthoer. Moest ik terug naar mijn eigen land, maar niet dan nadat ik me had laten pakken door zeventien bootvluchtelingen. Ook was ik een links loeder, een heks en bovenal ondraaglijk dom. Op een dag stopte ik met op Twitter lezen wat @stronthond-je1966 ervan vond, en werd ik weer gewoon mezelf.’
Anne Elzinga, over de uitkomst van ons online-onderzoek onder OPZIJ-lezers:
Opvallend is dat Opzij-lezers – vergeleken met andere Nederlandse socialmediagebruikers – vooral passieve consumenten zijn: tweederde ‘lurkt’ maar post zelf niet. Slechts 3 procent doet dat wel – meestal meerdere keren per dag. In vergelijking met hun Nederlandse leeftijdsgenoten (40-70-jarigen) zitten ze ook iets minder lang op hun socials: tweederde niet langer dan zo’n 1½ tot 2 uur per dag, terwijl hun leeftijdsgenoten daar meestal net bovenuit komen. En ’s nachts hun socials checken? No way,
Ruth Smeets in haar artikel over stress, burn-out en de overgang:
‘Behandeling wordt dikwijls tegengehouden door het taboe dat rust op de overgang. Het onderwerp wordt al snel aangeduid als ‘niet zo sexy’ en wie erover begint, kan rekenen op gevoelens van ongemak en gesprekspartners die het liever hebben ‘over iets leuks’. Niet gek dus, dat vrouwen hun klachten liever in stilte ondergaan en het al helemaal niet aankaarten op de werkvloer. Dat blijkt uit enquêtes die vorig jaar werden afgenomen door vier grote vrouwenbladen. Naar voren kwam dat 81 procent van de vrouwen zich niet ziek meldt voor ernstige overgangsklachten, bijvoorbeeld omdat hun leidinggevende een man is, uit angst een promotie mis te lopen of zelfs uit angst voor ontslag. ‘Deze schroom en het gebrek aan bespreekbaarheid zijn echt grote problemen’
De redactie in een portret van Sheryl Sandberg, de vrouw achter Facebook’s Mark Zuckerberg:
Die vraagtekens gelden niet voor de groei en bloei van Facebook, destijds nog een veelbelovende maar organisatorisch rammelende startup. Toen Sandberg aantrad had Facebook nog geen beursnotering, er was nog nauwelijks sprake van een toekomstbestendig verdienmodel. Want geloof het of niet, Zuckerberg was helemaal niet primair uit op het grote geld, voor hem waren de technische uitdagingen veel belangrijker. Dat Facebook zo aansloeg, dat overviel hem in zekere mate ook hoewel hij wel altijd op zoveel mogelijk bezoekers uit was. Maar, hoe daar dan veel geld aan te verdienen, die ‘wijsheid’ kwam er met de komst van Sandberg. Veel meer gedacht komt die groei en bloei grotendeels op het conto van Sandberg. Waar Zuckerberg – geloof het of niet – destijds nog een best wel ideologische en niet heel commercieel ventje was, introduceerde Sandberg – afkomstig van Google – het advertentiemodel dat het bedrijf tot een van de meest waardevolle ter wereld maakte.
LEES VERDER IN OPZIJ