In de nieuwe OPZIJ: OPGEBRAND. Waarom we als vrouwen vaker opbranden dan onze mannelijke partners, collega’s, vaders, vrienden en broers
Een ongezonde werkomgeving is een burn-outfabriek en stress wordt niet zelden aangeduid als ‘een halve burn-out.’ We strooien met de term alsof het niets is, maar volgens experts behoeft dat veel nuance. Alles over het fenomeen dat werd verheven tot modewoord en over waarom we als vrouwen vaker opbranden dan onze mannelijke partners, collega’s, vaders, vrienden en broers.
Wie ooit een sprintje heeft getrokken om de trein te halen, zwetend een presentatie heeft gegeven voor een overvolle zaal of in nachtelijke uren verwilderd tegen een deadline heeft aangetikt, weet wat stress is. Een gevoel van gejaagdheid, opgetrokken schouders, het hart in je keel en een verhoogde bloeddruk zijn allesbehalve aangenaam. Niet zo gek dus, dat we stress zien als iets negatiefs. Toch is het juist nuttig, zo stellen onderzoekers. Stress maakt je alert, stelt je in staat om te overleven en om in evenwicht te blijven. Het zorgt voor energie, focus en prikkelt je lichaam en geest. Het is, kortom, de spice of life.
Het verschil zit hem in kortdurende en langdurige stress. Die eerste is nuttig, in het laatste geval zijn we té lang in overlevings-modus, wat niet zelden leidt tot fysieke en mentale klachten. En die variëren van kwaad tot erger. Heel vreemd is dat niet, want als je stress hebt, draaien de zenuwcellen in je hersenen – waarvan je er zo’n 40 tot 80 miljard hebt – overuren, net als je hersennetwerken, hormonen als adrenaline en cortisol en je immuunsysteem. Je denken en je gedrag staan onder spanning en je bent niet meer in staat om terug te veren, om even écht te ademen. En dat kan grote gevolgen hebben. Denk maar aan de verhalen van mensen die na een kleine taak doodmoe op de bank neervallen, niet in staat om nog maar iets te doen. Die onverklaarbare huilbuien hebben, van stress en ellende hun eigen huisnummer niet meer weten, hun lichaam wassen met shampoo en na negen uur slaap alsnog trillend van vermoeidheid op hun benen staan. Zij voelen zich opgebrand. Ze hebben, zoals we dat tegenwoordig maar wat graag zeggen, een burn-out.
LEES VERDER IN OPZIJ