Duizend-en-een Arabische scheidingen
In het Juli-Augustus-nummer van OPZIJ een reportage over Scheiden-op-z’n-Arabisch.
Farah draagt haar lange zwarte haar los en onbedekt. Haar nagels zijn rood gelakt. En ze houdt van basejumpen (het springen met een parachute van een brug of gebouw of iets anders hoogs – red.) Ze is ook gescheiden en dat al weer negen jaar geleden. Haar dochter was toen pas elf maanden. Farah zelf was negentien en haar huwelijk had precies twee jaar geduurd.
Farah straalt zelfvertrouwen uit en zegt dat ze openstaat voor een nieuwe relatie. Ze is het tegenovergestelde bewijs van het cliché dat leeft over Arabische vrouwen, van iemand die in een gedwongen huwelijk zit, onderdrukt wordt en een hijab draagt. Natuurlijk, er worden nog steeds huwelijken gearrangeerd in de Arabische wereld – wat niet verward moet worden met gedwongen huwelijken. Maar veel vaker dan in het verleden, en bovendien veel sneller, kunnen ongelukkige echtgenotes in dit deel van de wereld nu scheiden.
Het scheidingspercentage in Abu Dhabi, de woonplaats van Farah, is het hoogste van de Verenigde Arabische Emiraten (VAE). Toen Farah in 2008 scheidde van haar man, liepen vier van de tien huwelijken op de klippen, een percentage dat gelijk staat aan dat van Duitsland. En in het dichtbevolkte Egypte eindigt ongeveer veertig procent van alle huwelijken binnen de eerste vijf jaar. Een halve eeuw geleden was dat nog slechts vier procent. Deze verandering is ook in de politiek niet onopgemerkt gebleven, zoals bewezen wordt door de Egyptische president Abdel Fattah al-Sisi, die onlangs een oproep deed om scheiden minder makkelijk te maken door meer ambtelijke obstakels op te werpen.
Lees het hele artikel op Blendle (€), klik hier.
Of blader door dit nummer, hier.
Natuurlijk kunt u ook een proefabonnement nemen: € 29,75 voor vijf nummers. U krijgt een tegoed bij Bol.com van € 10,- CADEAU. Klik hier.